Verzorger Jan Maas: ”Die bal mot erut!”
In de rubriek ‘Uit de oude doos’ vandaag totaal iets anders maar wel wat raakvlak heeft met het amateurvoetbal en met het betaalde voetbal.Het is een artikel welke ik ruim vier jaar geleden heb geschreven voor de voetbalwebsite In de Wandelgangen. Het artikel gaat over verzorger Jan Maas die in één klap beroemd werd door bij het bekerduel NEC-De Treffers de bal uit het doel te koppen.
Verzorger Jan Maas: “Die bal mot erut!”
Om nu te zeggen dat het de bekendste verzorger is van Nederland gaat wat ver, maar wie kent Jan Maas nu niet? De man die bij het bekerduel NEC-De Treffers in 2000 vlak voor tijd de bal uit het doel kopte en waar heel voetbal liefhebbend Nederland het de dag daarna over had.
Verzorger Jan Maas, wie kent hem niet? In het jaar 2000 haalde hij het nieuws. In de slotminuut van het bekerduel NEC-De Treffers deed hij iets heel opmerkelijks. Een speler van De Treffers raakte geblesseerd, het spel werd stilgelegd en Jan Maas, de verzorger lapt hem weer op. Vervolgens moest hij buiten het veld achter de Treffersgoal langs naar de dugout. Op het moment dat hij achter de goal loopt frommelt NEC-spits de Gier de bal via de doelman in de richting van de doellijn. Het lijkt de 2-1 te gaan worden maar tot ieders verbazing deed Jan iets waar op de dag van vandaag nog steeds over wordt gepraat. Jan Maas die toevallig nog achter de goal liep loopt het veld in en kopt de bal met zijn verzorgerstas nog in de hand uit het doel.
Jan Maas
Jan Maas, in het dagelijkse leven brood- en banketbakker bij bakkerij Maarten Manders in Mill, is getrouwd met zijn Carolien. Samen hebben ze twee dochters. Nele is 14 jaar en is net als haar vader gek van voetbal en speelt al vanaf haar 4e jaar bij de voetbalvereniging RKOSV Achates in Ottersum en Puck is 10 jaar en zij turnt sinds zo’n drie jaar bij ODI Moves in het selectieteam.
Het sporten zit in het bloed bij de familie Maas waarbij het voetbal dan wel een hoofdmoot vormt. Jan zelf heeft ook altijd gevoetbald bij de vereniging waar zijn dochter nu ook lid van is; RKOASV Achates. Hij voetbalde daar tot zijn 30ste maar moest toen noodgedwongen stoppen vanwege een ernstige blessure aan de knie. Hoger dan het tweede elftal kwam hij destijds niet.
Het deed hem pijn dat hij moest stoppen met zijn geliefde speeltje en hij ging vervolgens dan ook op zoek naar iets waardoor hij toch betrokken kon blijven bij het voetbal. Jan:” Doordat ik niet meer kon voetballen i.v.m. deze blessures en omdat ik het spelletje “voetbal” erg interessant vond heb ik iets gezocht om toch in het voetbalwereldje actief te blijven. Ik had geen enkele medische achtergrond en ben toen de cursus van sportmasseur gaan volgen.” Jan volgde de opleiding NGS Sportmasseur en verschillende bijscholingen hierin zoals o.a. kinesio tapen en blessure preventie.
In 1995 begon Jan aan zijn eerste job als sportmasseur bij RKOSV Achates. Jan:” Doordat ik als leider van het 1ste elftal fungeerde en jongens begonnen te vragen of ik ook kon tapen, masseren e.d. ben ik daar ook als sportmasseur begonnen.” Jan was twee jaar als verzorger/sportmasseur werkzaam bij zijn cluppie uit Ottersum alvorens hij vertrok naar Achilles’29 uit Groesbeek. Ook daar was hij twee jaar werkzaam. Vervolgens maakte hij toch best wel een opmerkelijke overstap door bij buurman en grote rivaal De Treffers te gaan werken. Maar liefst tien jaar lang verrichte hij zijn werk bij de toenmalige Hoofdklasser. Zeven jaar terug verliet hij De Treffers om te gaan werken bij de club waar hij nu nog steeds werkzaam is: JVC Cuyk.
Bij elke vereniging waar Jan heeft mogen werken heeft hij een leuke plezierige tijd gehad. Bij RKOSV Achates was het heel erg gezellig zoals hij zelf aangeeft maar hij de meeste voldoening haalde hij misschien toch wel uit zijn tijd bij De Treffers en JVC Cuyk. Jan: “Niets ten koste van Achates maar sportief gezien zijn er in de topklasse betere voetballers die er spelen waardoor het spel ook aantrekkelijker wordt om naar te kijken en mee te beleven.”
In de 21 jaar dat Jan nu zijn vak uitoefent als sportmasseur heeft hij met heel wat trainers mogen werken en heeft hij dit altijd als prettig ervaren. Iedere trainer had wel wat . Jan: “Bij Achates heb ik o.a. gewerkt met Harald Deijl en Jan Petter. Bij Achates was het allemaal gemoedelijk. We hebben met Harald Deijl veel plezier gehad en daar voetbalden we in “de derde helft” nog het beste. Met Jan Petter hebben we na zoveel jaar zonder prijs eindelijk weer een kampioenschap mee mogen maken! Doordat Jan Petter vervolgens bij Achilles ’29 als trainer werd aangesteld heeft hij mij gevraagd om mee te gaan naar deze club als sportmasseur. Zodoende ben ik toen ook vertrokken bij Achates.
Bij De Treffers heb ik gewerkt met Edo Ophof, Willy Willems, Eus Marrijnissen, Jan Peters en Johan de Kock. Jan Peters vond ik van dit stel de beste trainer waarmee we met De Treffers toen kampioen zijn geworden. Bij JVC waren dit Willy Willems, Jan van Deinzen, Piet de Kruijf samen met Hans Kraaij jr. en momenteel met Eric Meijers. Dit zijn in mijn ogen personen die in hun eigen voetbalcarrière hun verdiensten hebben achter gelaten en ik ben er ook trots op dat ik met hen heb mogen werken of momenteel nog mee werk.
Wat verder leuk is om te zien is dat al deze trainers wel een eigen manier van werken hadden of hebben en vooral in de voorbespreking kwam dit naar voren als uitspraken van : Mes op de keel, wij zijn de beste, anyhow en op de voorvoetjes, all rigth, 2 voor twaalf of It’s up to you.
Jan denkt er met plezier aan terug en beleefde in al die jaren natuurlijk ook sportief gezien genoeg hoogtepunten. Jan:” Ja het zijn er heel wat! Laat ik beginnen bij de kampioenschappen bij RKOSV Achates en De Treffers. Het voetballen tegen profteams in de KNVB beker, bij De Treffers het uitschakelen van De Graafschap en MVV en de wedstrijd tegen NEC met die ‘beroemde actie”….
Bij JVC ook MVV en daarna de wedstrijd tegen PEC Zwolle was ook indrukwekkend met de entourage eromheen. Het zijn er zoveel…. Maar dit is nu wat me te binnen schiet.”
Jan geniet nog elke dag van zijn werk en beleeft er nog steeds heel veel plezier aan. Ondanks zijn drukke bestaan (bakker en JVC Cuyk) denkt hij dan voorlopig ook nog niet aan stoppen. Jan is naast zijn eigen werk als bakker ongeveer 20 tot 25 uur in de week werkzaam bij/voor JVC Cuyk. Bij elke training is Jan een uur van tevoren aanwezig om vervolgens met de trainer de blessuregevallen door te nemen en de daarbij horende behandeling en begeleiding door te spreken. Deze kan bestaan uit tapen, masseren of evt persoonlijke begeleiding op het veld of in de sportschool. Op de wedstrijddag zelf is Jan altijd anderhalf uur van tevoren aanwezig om alles goed voor te bereiden.
Het moment, NEC-De Treffers
Dan naar het moment waar het allemaal omdraait, het moment waardoor Jan landelijke bekendheid kreeg. Zoals eerder vermeld nam zijn toenmalige club De Treffers het in het KNVB-beker toernooi op tegen NEC. De Treffers deed het voortreffelijk en stond met nog enkele minuten op de klok op 1-1. In de slotminuut van het bekerduel kwam spits Jack de Gier alleen op goal af en leek hij de 2-1 te gaan scoren. Met nadruk leek want op dat moment kwam Jan het veld in gelopen en kopte de bal uit het doel. Er ontstond begrijpelijkerwijs een hoop commotie. Wat gebeurde er in godsnaam?
Jan: ”Ik zag dat die bal het doel in zou gaan en dacht toen alleen maar Die bal mot erut!. In een reflex, een flits liep ik het veld in en kopte deze uit het doel” Uiteindelijk leverde deze actie niets op want uit de toegekende scheidsrechtersbal zorgde Peter Wisgerhof alsnog voor de winnende treffer.
Ondanks dat NEC het duel alsnog had gewonnen bleef het hectisch na de wedstrijd. De spelers en begeleiding van De Treffers moesten wachten totdat alle supporters weg waren zodat ze ‘veilig’ naar huis konden. NEC ging dus alsnog door in de beker en misschien maar goed ook. Jan werd bestraft voor zijn actie door de KNVB en kreeg één wedstrijd schorsing opgelegd en één wedstrijd voorwaardelijk. Vanuit De Treffers zelf volgde er geen straf, sterker nog; Jan werd heel goed begeleid en opgevangen door de vereniging uit Groesbeek.
Maar hoe kijkt Jan nu zelf terug op het voorval? Hoe was het om ineens een bekende Nederlander te zijn en werd hij bv nog lastig gevallen? Jan:” Ik kijk er heel dubbel op terug. Ik vraag me nog af of die bal werkelijk in het doel zou zijn beland (en daardoor misschien geen goal zou zijn geweest). Ik kan er nu in ieder geval hartelijk om lachen door de vele reacties van iedereen.
Een aantal dagen na het voorval heb ik bij een training van NEC mijn excuses aangeboden voor mijn actie en hen een taart gegeven. Daarna heb ik niets meer van hen vernomen. Er hebben toen wel een aantal personen gebeld voor een interview (o.a. van SBS) en het heeft De Treffers (en ook NEC) ook aardig wat publiciteit opgeleverd. Een paar jaar later werd ik ook gevraagd om een uitzending van Omroep Gelderland bij te wonen naar aanleiding van ‘het mooiste moment van een aantal kijkers’. Een NEC supporter had toen mijn ‘actie’ gekozen vandaar. Aan die tafel zat toen ook schaatser Gerard van der Velde die een gouden medaille had gewonnen. Voor mij als ‘simpele verzorger’ een hele eer.
Wat betreft een bekende Nederlander te zijn en of ik lastig ben gevallen? Was ik bekend dan? Zo heb ik het niet ervaren. We lachen er nog vaak om! Ik ben ook niet lastig gevallen, ik werd juist gevraagd voor het geven van interviews”
Artikel: Verzorger Jan Maas: “Die bal mot erut!”
Datum: 24 Oktober 2014
Wedstrijd: NEC-De Treffers 2-1, 11 augustus 2000