Hard werken maar vooral genieten!

Het is inmiddels alweer bijna een week geleden maar het blijft wel iets om te vermelden. Ruim vijfentwintig jaar geleden is er een opknapdag in het leven geroepen bij tweedeklasser EVVC uit Vinkel. Een geweldig mooi iets wat tot op de dag van vandaag nog steeds bestaat. Je kunt het eigenlijk zien als aftrap van het nieuwe seizoen. Maar wat betekent dat nu precies, wat houdt nu precies zo’n opknapdag in. Voetbalwebsite In de Wandelgangen ging op onderzoek uit.

Je hebt van zo’n verenigingen die je om de één of anderen reden makkelijk in je hart sluit. Neem nu bv tweedeklasser EVVC uit Vinkel. En bijzonder verhaal in mijn ogen. Als je zegt EVVC dan zullen misschien nog wel veel mensen zeggen; ‘dat is toch die vierdeklasser uit Vinkel’. Op zich ook wel begrijpelijk want EVVC heeft ook daadwerkelijk hele lange tijd in de 4e Klasse gespeeld. Maar de echte voetballiefhebber weet wel beter. EVVC heeft de laatste jaren een geweldige naam opgebouwd om uiteenlopende redenen. Niet dat het voorheen een slechte naam had maar de vereniging is de laatste jaren vooral op sportief gebied met sprongen vooruit gegaan. Een acht jaar geleden speelde het vaandelteam van EVVC nog in de 5e Klasse. Vervolgens werd het daar kampioen, werd het drie jaar later ook kampioen in de 4e Klasse en wist het het jaar daarna, via de nacompetitie ook direct te promoveren naar de 3e Klasse. Geweldige mooie prestaties voor het kleine EVVC.

Maar wat er afgelopen seizoen gebeurde spande toch wel de kroon. Je zou zeggen wat is er mooier dan een kampioenschap? Niets toch! Nee misschien niet maar als je puur naar de prestaties gaat kijken dan springt er voor mij het afgelopen seizoen toch wel uit. Nogmaals we hebben het hier over EVVC uit het kleine plaatsje Vinkel. Normaliter verwacht je een vereniging van de grootte van het plaatsje Vinkel in een 3e of 4e Klasse. EVVC presteerde het echter om twee jaar op rij knap in de middenmoot van de 2e Klasse te eindigen. Het team presteerde boven verwachting en het was genieten. Maar ook rijst meteen de vraag; hoelang gaat de ploeg dit volhouden? Je weet namelijk dat het zomaar kan veranderen en dat het een stap terug uit moet doen wat geen schande zou zijn. Het tegenovergestelde was waar. EVVC begon afgelopen seizoen nog niet best aan de competitie maar werd op een gegeven moment een ploeg die niet of nauwelijks te kloppen was. De ploeg kwam ijzersterk voor de dag, de werklust viel te prijzen en de grotere ploegen werden slachtoffer van de dadendrang van de Vinkelse formatie. EVVC werd geen kampioen maar pakte wel een periodetitel dat voor Vinkel eigenlijk gelijk staat aan een kampioenschap. Ongelofelijk want de ploeg pakte niet alleen een periodetitel maar had zich eigenlijk tegelijkertijd vrij gespeeld.

Na het behalen van de periodetitel zag je een andere kant van EVVC. Of het nu gemakzucht was of dat EVVC boven haar stand had geleefd; de resultaten werden in ieder geval slechter. De ploeg, die zelfs even tot de titelkandidaten behoorde, verloor de koplopers steeds meer uit het oog en zakte af naar de middenmoot. Erg? Nee eerder zonde maar ook niet meer dan dat. EVVC heeft het wederom weten klaar te spelen zich te handhaven in de 2e Klasse. Daarbij zou het toetje nog moeten komen. EVVC mocht namelijk de nacompetitie in en liet opnieuw op een zeer positieve manier van zich horen. Voetballend schoot men te kort in de twee duels tegen SSS’18 maar wat de harde kern van EVVC, de ultra V-Side, liet zien was meer dan geweldig en indrukwekkend. SSS’18 heerste misschien op het veld maar daar buiten was EVVC de baas, de grote winnaar. EVVC was niet langer alleen bekend door haar prestaties maar ook door haar aanhang.

Dit wetende moest ik dan de vereniging uit Vinkel een keer bezoeken. Ik wilde met eigen ogen zien waar die harde kern nu altijd staat, hoe die tribune die ik altijd op de foto’s zag staan er nu daadwerkelijk uitziet. Wat voor vereniging EVVC nu is. De ultieme gelegenheid was daarvoor de jaarlijkse terugkerende opknapdag van EVVC wat natuurlijk een super leuk initiatief is en was. Op de website was te lezen dat er om negen uur een begin zou worden gemaakt aan de dag. Ik was zelf benieuwd wat ik nu moest verwachten. Rond half elf arriveerde ik op het sportpark van EVVC waar zich zo’n vijftig man hadden verzameld (minder dan andere jaren vanwege de vakanties). Ik geraakte direct aan de praat en voelde me welkom. De aanwezigen varieerden van jong naar oud. Mooi om te zien. Wat ook heel leuk was om te zien was dat er ook enkele spelers van de selectie aanwezig waren en ook trainer Stephan Hesemans. Mooi zeker ook omdat ze die avond een bekerduel moesten afwerken tegen sv Deurne. Toch droegen ook zij haar steentje bij. Na een kop koffie te hebben genuttigd gingen de aanwezigen aan de slag. De tribune werd onder handen genomen, de velden, de kantine… Er werd overal kritisch naar gekeken. Het maakte best wel indruk en ik dacht ook meteen dat het iets voor alle verenigingen zou zijn. Heerlijk samen zijn, heerlijk op het sportpark rondhangen, de plek waar je zo graag komt.

Terwijl de mensen druk aan het werk waren nam ik eens een kijkje in de kantine. Een kantine naar mijn hart, een heerlijk bruin donker café waar ik me al aan de bar zag staan met een lekker potje bier. Eindelijk heb ik een beetje inzicht kunnen krijgen in de vereniging. Tijd om naar huis te gaan, althans dat was de bedoeling maar niets was minder waar. ‘Kom nog even een broodje eten’ werd er gezegd. Ik had zoiets van moet ik dat nu wel doen, heb tenslotte zelf niets uitgevoerd. Maar een nee werd niet geaccepteerd. Wat daarna gebeurde was heel mooi. Ik raakte aan de praat met velen en natuurlijk ging het over het afgelopen seizoen. Hoe men heeft genoten, hoe trots men was. Maar vooral ook hoe reëel men is. Iedereen heeft het besef dat het zomaar ook een keer verkeerd kan gaan. Maar tegelijkertijd kreeg ik ook het idee dat dat de vereniging niet zou raken. Bij EVVC is men trots op hoe het nu gaat, ze leven van moment naar moment, en genieten met volle teugen. Ze genieten van hun jongens in het groen en wit, ze genieten van de aanhang. Degradatie? So be it, jammer maargewoon weer verder.

Conclusie: EVVC is een leuke club en de opknapdag zou een verrijking zijn voor elke vereniging.