Tim Klaassen (Mierlo Hout):” Ik voelde me uiteraard enorm klote”

Tim Klaassen werd al vroeg opgemerkt als groot talent. Hij begon met voetballen bij Mierlo-Hout en speelde daar tot aan de D1. Helmond Sport had in het seizoen dat hij in de D1 speelde al een oog op hem laten vallen en Tim werd datzelfde seizoen nog uitgenodigd voor een stage. Het werd voor Tim een onvergetelijk seizoen, Tim werd met zijn team (met o.a. ook Nicky Sleegers en Danny van Hout) kampioen en Helmond Sport was zo onder de indruk dat hij mocht komen spelen voor de profclub uit Helmond.

Tim begon bij Helmond Sport nog in de C2 waarin hij twee jaar speelde. Vervolgens kwam Tim te spelen in de C1, B1 en A1 en mocht hij ook nog spelen voor Jong Helmond Sport. Het was voor hem een prachtige periode met schitterende herinneringen. Het mooiste moment was toch wel toen hij in de B1 speelde. Tim werd topscorer bij de B1 Landelijk en liet onder andere Bas Dost, Luuk de Jong en Zeefuik op de topscorerslijst achter zich. Voor deze prestatie werd Tim gehuldigd in de Arena door Foppe de Haan tijdens de wedstrijd Ajax-PSV voor de Johan Cruijf schaal. Maar het was niet allemaal koek en ei voor Tim, hij kreeg op een gegeven moment met een nare blessure te maken wat hem bleef achtervolgen bij Helmond Sport en wat hem noodzaakte de club te verlaten. Tim: “In het eerste jaar in de A1 bij Helmond Sport scheurde ik voor de eerste keer mijn voorste kruisband, vanaf toen is het van kwaad tot erger geworden. Ik kwam na de eerste keer vrij snel terug en was weer wedstrijdfit aan het worden totdat ik weer door mijn knie ging. Toen werd ik vrij snel opnieuw geopereerd, in eerste instantie dacht men dat het mijn meniscus was maar uit de operatie bleek dat de voorste kruisband weer kapot was. Deze werd dus weer hersteld, alleen merkte ik dat mijn lichaam steeds meer problemen kreeg om op hoog niveau te spelen.”

Tim besloot hierop Helmond Sport te verlaten en te gaan spelen voor de toenmalige eersteklasser Nuenen. Tim koos voor de eersteklasser omdat daar een aantal vrienden van hem speelden (en nu nog). Tim maakte zijn debuut in het eerste elftal op 22 augustus 2009 in het bekerduel tegen Sparta´25 wat overigens in 3-3 eindigde. Het vervolg was niet om naar huis te schrijven. Tim kon het niet waar maken bij Nuenen en bleef kampen met fysieke problemen. Tim besloot Nuenen reeds na één seizoen te verlaten en te kiezen voor de club waar het allemaal begon voor hem; Mierlo-Hout. Tim: “Hier ging het in het eerste jaar ook al goed mis, ik had in de voorbereiding op het nieuwe seizoen alles gespeeld en het ging ook goed. Ik was fit en kreeg veel vertrouwen van de trainer Ton van Dijk (dit heeft hij altijd in mij gehouden en ik heb enorm fijn onder deze trainer gevoetbald). Maar in de winterstop gingen wij toen met de selectie naar Portugal. Hier speelden wij een oefenwedstrijd en dit ging aanvankelijk wederom goed, ik had die wedstrijd al twee keer gescoord. Op een gegeven moment sloeg het noodlot toe en ging het vanuit het niets toch weer mis; ik scheurde mijn kruisband af, dit keer in mijn andere knie. Ik wist meteen hoe laat het was en was er kapot van, net als mijn broer waarmee ik bij Mierlo Hout samen voetbal.”

Tim bleef maar kwakkelen maar kwam sterk terug. In zijn tweede seizoen bij Mierlo-Hout was hij van grote waarde. Ondanks een achtste plaats in de competitie wist Tim zich te onderscheiden met maar liefst 21 doelpunten. Vorig seizoen waarin Tim tot zes doelpunten kwam was een ander verhaal, Mierlo-Hout presteerde slecht in de competitie en moest de nacompetitie in. Hierin bleek EVVC uiteindelijk te sterk te zijn voor Mierlo-Hout waardoor het moest afdalen naar de 3e Klasse. Dit seizoen werd er weer hoopvol begonnen aan de competitie alleen werd dit al snel een ander verhaal. Mierlo-Hout zou moeten kunnen mee doen om de prijzen maar werd vanaf het begin af aan geteisterd door blessures waardoor de resultaten uitbleven. Ook Tim, die tot nu toe viermaal trefzeker was, deelt wederom mee in de malaise en zo erg dat het nu over en uit lijkt te zijn voor hem.

In zijn laatste (oefen)wedstrijd tegen HBSV (2-0 winst) voelde het weer allemaal niet goed aan en besloot hij wederom naar de dokter te gaan. Daar kreeg de 24-jarige Tim, die leeft voor doelpunten maken, te horen dat hij moet stoppen met voetballen. Tim: “Ik voelde me uiteraard enorm klote. Heel mijn leven heeft in teken gestaan van voetbal. Vroeger hebben ze bij ons thuis ook altijd alles voor mij gedaan, aanpassingen met etenstijden, vervoer noem maar op. En dat je dan moet stoppen doet pijn. Alleen ben ik 9 maanden geleden vader geworden en heb ik een top zoon waarmee ik veel onderneem en wil blijven doen. Dus dit heeft de beslissing wel makkelijker gemaakt. Daarnaast zal ik me nog altijd betrokken blijven voelen bij deze groep. Het is een super leuke groep waar veel vrienden van me inspelen, dit zal zo blijven.” Toch lijkt Tim toch nog wel een beetje hoop te hebben. Tim: “Op dit moment heb ik me erbij neergelegd, ik wil gewoon eerst alles laten herstellen, en dan zien we wel wat de toekomst brengt.” Stil zitten gaat Tim sowieso niet doen. Tim:” Ik heb een hele hechte band met mijn broer en haalde laatste jaren vooral veel plezier uit het voetballen door hem. Maar we hebben samen meerdere hobby’s, zo maken we veel tripjes naar buitenlandse wedstrijden en dat vind ik super om te doen. Daarnaast kan Niek nu nog beter tennissen dan mij maar zoals ik er nu over denk wil ik dit weer op gaan pakken (vroeger altijd gedaan) en dan samen in de zomer wat toernooien gaan spelen. Daarnaast zien we wel wat de toekomst brengt.”