Wat een prestatie!!!!!!

Afgelopen vrijdag 8 juni, tijdens een etentje, kreeg ik een melding op facebook over de afscheidswedstrijd van Mister Heeswijk Camiel van Doorn. Camiel van Doorn die maar liefst 500 wedstrijden heeft gespeeld en op 8 juni dus zijn laatste wedstrijd zou spelen voor het vaandelteam van tweedeklasser Heeswijk. Een prestatie van jewelste natuurlijk en een prestatie waarvoor je een diepe buiging maakt. Zelf heb ik gelukkig regelmatig contact gehad met Camiel over het mooiste spelletje van de wereld, de passie straalde er altijd van af bij hem en dat moet ook wel anders houd je het niet zolang vol. Ik baalde dan eigenlijk ook wel dat ik geen kijkje ben gaan nemen…….

Maar hoe begon het eigenlijk allemaal. Camiel begon op 6-jarige leeftijd bij de club waarvoor hij altijd heeft gespeeld en waar zijn hart ligt namelijk Heeswijk. Het eerste elftal was destijds een stabiele vierdeklasser waar het overigens wel vaker in het linker- dan het rechterrijtje eindigde. Camiel begon dus op zijn zesde en speelde direct in het as van het veld, een plek waar hij tot aan vrijdag altijd heeft gespeeld. Camiel was een speler waar je op kon bouwen en die tot één van de grootste talenten behoorde. Op 16-jarige leeftijd, Camiel speelde toen in de A1, werd hij al regelmatig gevraagd voor één van de selectieteams. Een droom natuurlijk voor iedere voetballer, dat is toch iets wat je wil bereiken als jonge jongen. Het eerste elftal van Heeswijk was destijds afgezakt naar de laagste klasse van het amateurniveau namelijk de 6e Klasse. Camiel heeft wel eens aangegeven dat dat misschien ook wel zijn geluk was want het aanpikken ging daardoor wel makkelijker. In het seizoen 98-99 werd Heeswijk tweede en promoveerde het naar de 5e Klasse. Ietwat te vroeg nog blijkt achteraf want Heeswijk werd 12e en degradeerde direct terug.

In het seizoen 2000-2001 kwam trainer Wil Janssen over van SCMH. Wil Janssen, zelf ooit speler van SDOO Heteren en Boekel Sport, werkte het liefste met de jeugd en gaf deze bij Heeswijk dan ook de kans. Zo was er een basisplaats voor de toen 18-jarige Camiel maar ook voor zijn vrienden en teammaatjes Frank en Joeri Dobbelsteen en Koen Heesakkers. Vanaf dat moment werd de opmars naar boven ingezet, een opmerkelijke opmars voor het ‘kleine’ Heeswijk. Heeswijk werd onder Boekelnaar Wil Janssen en met de jonge Camiel direct twee keer op rij kampioen en keerde terug op het niveau waar het eerder zolang heeft gespeeld. Heeswijk beschikte over een jong elftal dat vol vertrouwen zat en dat voor niemand bang was. Het team, met Camiel als één van de leiders, presteerde ook dan ook prima in de 4e Klasse. Heeswijk eindigde op een keurige vierde plaats achter kampioen Berghem Sport en de nummers twee en drie DVG en Rhode. Het verschil met de bovenste drie was overigens wel groot terwijl het verschil met de nummer voorlaatst slechts vier punten was. Heeswijk werd dus vierde en mocht de nacompetitie in, een bijna succesvolle nacompetitie. Heeswijk bereikte de finale waarin Rhode net iets te sterk was. Rhode zegevierde na verlenging met 4-3. Camiel was overigens niet van de partij want tijdens de nacompetitie liep de o zo jonge Camiel een nare blessure op. Hij scheurde zijn kruisband in en moest dus revalideren.

Balen natuurlijk voor Camiel. Je bent al zo belangrijk voor je cluppie op zo’n jonge leeftijd en wat ik al eerder aangaf; het is een droom voor elke speler in het eerste elftal te mogen spelen en dan gebeurd er zoiets. De vraag was hoelang de revalidatie zou duren en hoe hij zou terugkeren. Gelukkig voor Camiel verliep de revalidatie voorspoedig en was hij net op tijd fit voor het nieuwe seizoen, een seizoen waaraan zou worden begonnen met een nieuwe trainer namelijk Theo van Lieshout. Vaak zie je dat een gepromoveerde ploeg het moeilijk heeft in het tweede seizoen en dat was ook bij Heeswijk het geval. Heeswijk had het lastig en sloot dat jaar af met een negende plaats.

Het seizoen 2004-2005 werd een gedenkwaardig seizoen voor Heeswijk en behoort zeker tot de hoogtepunten van Camiel. Heeswijk startte uitstekend en verloor voor de winterstop slechts twee keer en had de koppositie stevig in handen. In de tweede seizoenshelft had het team aanzienlijk moeilijker. Heeswijk kon op vreemde bodem geen enkel duel winnen maar was op Sportpark de Ballendonk onverslaanbaar. Met nog één duel te gaan had het twee punten voorsprong op de enige concurrent Cito dat voor een loodzwaar uitduel stond bij de nummer drie Volkel. Heeswijk zou het reeds gedegradeerde Boskant ontvangen. Heeswijk schreef historie. Heeswijk won, weliswaar zeer moeizaam (3-2), en pakte dus voor het eerst de titel in de 4e Klasse en mocht door naar de 3e Klasse. Het werd een groot feest , een prachtige happening en met een mooie verrassing. De spelersgroep kreeg namelijk door haar sponsor Gebroeders Dijkhoff een reis naar Barcelona aangeboden en dat was genieten met de hoofdletter G.

Het seizoen 2005-2006 begon met een persoonlijk hoogtepunt voor Camiel. De toen pas 23-jarige Camiel werd als aanvoerder gebombadeerd wat voor hem logischerwijs een grote eer was. En laten we eerlijk zijn, dat is toch ook gewoon ‘vet’, zoals de jeugd zou zeggen. Die aanvoerdersband doet je zeker wat. Heeswijk beschikte over een mooie groep spelers en bleef het onverminderd goed doen, ook in die 3e Klasse en later in de 2e Klasse. Van de zes jaar dat het Heeswijk uitkwam in de 3e Klasse eindigde het eenmaal 6e en maar liefst vier keer bij de eerste vier wat natuurlijk een prestatie van formaat is. Alleen het seizoen het seizoen 2007-2008 was slecht te noemen. Heeswijk bengelde het gehele seizoen onderin en vocht tot de laatste speeldag tegen degradatie. Eigenlijk alleen maar weer hoogtepunten dus voor Camiel, voor Heeswijk. Er was één smetje. Het begin van seizoen 2006-2007 was namelijk naar. In het eerste duel uit bij Mierlo Hout brak Camiel namelijk zijn sleutelbeen waardoor hij vervolgens lange tijd van de kant moest toekijken.

Zoals ik eerder aangaf wist Heeswijk ook nog een keer te promoveren en dat was in het seizoen 2010-2011. Heeswijk startte uitstekend met twaalf punten uit vier wedstrijden en kreeg geen enkel doelpunt tegen. Daarna werden de uitslagen aanzienlijk minder, sterker nog Heeswijk wist voor de winterstop nog maar één duel te winnen. Toch werd het dus kampioen en de basis voor dat kampioenschap werd in het begin van de tweede seizoenshelft gelegd. Heeswijk won zeven van de negen wedstrijden en leek dus op het kampioenschap af te stevenen. Toch werd het nog spannend en zenuwslopend. Met nog drie wedstrijden te gaan ging Heeswijk eerst onderuit tegen de uiteindelijke nummer drie Mierlo Hout en verloor het vervolgens van de nummer tien MULO. Heeswijk leek het uit handen te geven en dat één duel voor het einde. Mierlo Hout nam namelijk de koppositie over van Heeswijk en de vraag was hoe de ploeg met deze tegenslag zou omgaan. Er was één geluk, Mierlo Hout wachtte een uitduel tegen de toenmalige nummer drie Prinses Irene terwijl Heeswijk de nummer acht Boekel Sport zou ontvangen. De spanning was groot maar Heeswijk slaagde er uiteindelijk nog wel in het felbegeerde kampioenschap te pakken. Heeswijk versloeg Boekel Sport met 3-0 terwijl Prinses Irene met 3-1 wist te winnen van Mierlo Hout.

Heeswijk in de 2e Klasse, razend knap natuurlijk!!! In die 2e Klasse presteerde Heeswijk wisselvallig, Heeswijk eindigde driemaal in het linkerrijtje en viermaal in het rechterrijtje. Maar het feit dat het zich vier keer wist te plaatsen voor de nacompetitie voor de 1e Klasse is natuurlijk ook weer zeer knap te noemen.

Als je het zo terugleest een prachtige carrière dus voor Camiel met hoofdzakelijk hoogtepunten. Op 16-jarige leeftijd dus al zijn wedstrijdjes meepikken bij selectieteams, op 18-jarige leeftijd een basisplaats bij het eerste elftal, op 23-jarige leeftijd aanvoerder, vier kampioenschappen, zover ik kan achterhalen zeven keer periodekampioen geworden en dus met Heeswijk geschiedenis geschreven door te promoveren van de 6e naar de 2e Klasse. Dit is iets wat Camiel altijd zal kunnen vertellen, iets wat ze hem niet meer gaan afnemen. Een prachtige carrière dus waarin hij maar liefst 500 wedstrijden speelde voor het eerste elftal, waarin hij werkte met vijf trainers namelijk Will Janssen, Theo van Lieshout, Hans van Es, Ton Berens en Marc van de Ven en waarin hij in competitieverband maar liefst 92 verschillende teams trof. Je leest het goed!!! 92 teams !!! Camiel heeft dus heel wat sportparken gezien. Voor degene die wil weten welke teams hij allemaal heeft gespeeld, op welke sportparken hij zijn kunsten heeft mogen vertonen zie helemaal onderaan dit bericht.

Nogmaals een prachtige carrière dus voor de 36-jarige Camiel van Doorn die op ander gebied ook ongetwijfeld veel voor de vereniging heeft betekent of nog steeds doet. Ik heb er zelf in ieder geval prettig mee mogen samen werken in het seizoen 2007-2008 en in de tijd bij In de Wandelgangen en Degroenwitten. Los van dat hij dus van waarde was voor het eerste elftal van Heeswijk was hij dat ook voor mij. Ik kon altijd terecht voor info bij hem, voor interviews en vooral ook voor wedstrijdverslagen welke hij lange tijd heeft geschreven en op een heel goede en mooie manier. Camiel schreef gewoon hoe het was, was het slecht dan schreef hij dat, was het goed dan schreef hij dat ook. Hij leverde het wedstrijdverslag ook al vaak op dezelfde dag af met daarbij een wedstrijdfoto. Knap hoor, dat je dit kunt, dat je zo kunt schrijven. Opnieuw petje af.

Rest mij nog te zeggen dank je wel voor alles. Ik hoop dat je afscheidsduel meer dan geweldig was, dat je hebt mogen genieten met je gezinnetje, je vrienden, je voetbalvrienden en dat je dit nooit gaat vergeten. Je hebt in ieder geval iets neergezet, het bewijs staat hierboven. Camiel veel plezier en succes met wat je nu gaat ondernemen en have fun volgend seizoen met je vrienden in het 4e elftal.

Teams waar tegen Camiel heeft mogen voetballen (in competitieverband):
Achates,
ASV’33,
Avanti’31
Avesteyn
Baardwijk
Beerse Boys
Berghem Sport
Best Vooruit
Bladella
Blerick
Boekel Sport
Boerdonk
Boskant
BVV
CHC
Cito
DAW
DVG
EMK
Emplina
Erp
Essche Boys
EVVC
FC Schadewijk
Festilent
Fiducia
Gestel
Haarsteeg
Handel
Helden
Helmond
Helvoirt
Herpinia
HVCH
IVO
Juliana Mill
Keldonk
LSV Boxtel
Maaskantse Boys
Margriet
Marvilde
Mierlo Hout
MULO
MVC
Nieuw Woensel
Nooit Gedacht
Nulandia
ODC
Oirschot Vooruit
Ollandia
Olympia’18
Prinses Irene
PSV
PVV
Real Lunet
Rhode
RKDVC
RKGSV
RKJVV
RKVVO
Rood Wit V
Rood Wit’62
Ruwaard
SBC
SC Helmondia
Schijndel
Sittard
Sparta’18
Sparta’25
SSS’18
Stiphout Vooruit
SV MIlsbeek
SVC 2000
TEC
TGG
Theole
Valkenswaard
Venhorst
Venlosche Boys
Veritas
Vitesse’08
Volharding
Volkel
Vorstenbossche Boys
VOW
WEC
WHV
Wilhelmina’08
Wittenhorst
WSC
ZSV
Zwaluw VFC