EVVC levert topprestatie!!!

Kent u het plaatsje Vinkel? Het is gelegen aan de A-59 en behoort tot de gemeente ’s-Hertogenbosch. Vinkel telt slechts een kleine 2500 inwoners en herbergt enkele sportverenigingen. Het dorpje heeft een tennisvereniging, een ruitersportvereniging en verder heeft de KPJ-Vinkel ook nog één handbalteam. De grootste sportvereniging echter is gelegen aan de Vinkelsestraat. We hebben het hier over een sportvereniging waar een groot aantal dorpsbewoners op een of andere manier aan verbonden is namelijk EVVC (Eerste Vinkelse Voetbal Club).

EVVC is de trots van Vinkel en is een warme, gezellige club. Een club van ‘ons kent ons’. Een club waar de verbondenheid groot is, maar hier komen we later nog op terug. EVVC heeft de beschikking over zeven seniorenteams, twee vrouwenteams, achttien juniorenteams en een 35+ mannenteam en een 30+ vrouwenteam.  Het eerste elftal speelde in het verleden veelal in de 4e Klasse maar zit de laatste jaren behoorlijk in de lift. Acht jaar terug kwam het nog uit in de 5e Klasse en nu dus 2e Klasse. Drie keer was er dus promotie voor de Vinkelnaren, twee keer via een kampioenschap (2009, 2012) en eenmaal via de nacompetitie (2013). Een topprestatie natuurlijk.  Maar niet alleen het eerste elftal presteerde uitstekend, zo was er vorig seizoen bv ook een kampioenschap voor het tweede elftal dat daardoor voor de tweede keer op rij promoveerde en nu eveneens in de 2e Klasse uitkomt. Ook de A1, uitkomend in de 1e Klasse deed het vorig seizoen geweldig. EVVC pakte de derde periodetitel en mocht daardoor de nacompetitie in voor promotie naar de Hoofdklasse. EVVC speelde thuis gelijk tegen Sparta’25 maar wist vervolgens in Beek en Donk te verrassen. EVVC sleepte er in de slotminuten een verlenging uit en was vervolgens de meerdere over Sparta’25 (3-4). In de volgende ronde vond het jammer genoeg haar waterloo. EVVC was thuis te sterk voor UDI’19/A2 maar verloor in Uden na strafschoppen. De Udenaren waren vervolgens in de finale te sterk voor Nulandia waardoor het promoveerde naar de Hoofdklasse.

Je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat de vreugde de laatste jaren immens groot was en de sfeer geweldig. De club leek meer te leven dan ooit. Zo is er een aantal jaren terug  ook een jaarlijkse opknapdag in het leven geroepen. Een dag waarbij de leden het sportpark in gereedheid brengen voor het nieuwe seizoen, een leuk initiatief!.  Maar het was niet allemaal hosanna. Er was ook veel verdriet maar daardoor leek de kracht van de vereniging alleen maar groter te worden en zo ook de verbondenheid. Zo was daar eerst het overlijden van succestrainer John van Nielen die het moest afleggen tegen die vreselijke ziekte en eind oktober afgelopen jaar de tragische dood van jeugdlid Tim Schoones. EVVC was in rouw, het dorp was in rouw. Hoe kon dit toch gebeuren? Men was er kapot van.

Nu wil ik niet zeggen dat het één iets heeft te maken met het ander maar vanaf dat moment werden leek er iets te veranderen bij het team van trainer Stephan Hesemans.  O.k. het klopt wel dat EVVC een week van tevoren had gewonnen van Best Vooruit maar daarna presteerde het alsmaar beter en toonde het een vechtlust waar je U tegen zegt. Maar wat misschien nog wel belangrijker was; de ploeg wist makkelijker het net te vinden. Zo speelde het 3-3 gelijk bij Real Lunet, won het in een krankzinnige wedstrijd met 3-2 van Prinses Irene en versloeg het op eigen veld ook Sparta’25 (4-0).  Ook koploper Volharding wist niet te winnen in Vinkel (1-1).  Het team draaide super alleen kreeg het wel te maken met enkele tegenslagen. Zo zou het team verder moeten zonder verdediger Bjorn de Kinderen en sluitpost Rick van Aalst die beiden een zware blessure hadden opgelopen.

Ondertussen was EVVC wel geklommen op de ranglijst en waren er nog twee wedstrijden te spelen voor de winterstop. In Boxtel tegen ODC had het een complete off-day en verloor het met 4-2 maar de daaropvolgende wedstrijd uit tegen Erp is misschien wel de belangrijkste geweest.  Waarom belangrijk? Simpelweg met welk gevoel ga je die winterstop in.  Met wederom verlies zou je weer terug bij af zijn, bij winst zou je volop blijven meedoen bv voor die tweede periode. EVVC won niet maar hield wel een enorm goed gevoel over aan dat duel en voelde zich misschien uiteindelijk ook wel winnaar. EVVC kwam met 0-1 voor, zag Erp op slag van rust op gelijke hoogte komen en met nog twintig minuten op de klok zelfs op voorsprong komen. EVVC knokt voor wat het waard was en haalde er tenslotte toch nog een punt uit. Een belangrijk punt!

In 2016 begon EVVC met een gelukkige maar o zo belangrijke overwinning op Venhorst. Daarna boekte het een prachtige overwinning op Helvoirt en zag het de topploegen punten verspelen. EVVC sloop omhoog op de ranglijst en was ineens ook een kanshebber op de 2e periode.  Zou het dan echt gebeuren zal men stiekem in Vinkel hebben gedacht? Hoe dan ook EVVC was helemaal los. Schorsingen, geblesseerden; het deed de ploeg allemaal niets. Er stonden uitstekende vervangers klaar en EVVC lag op ramkoers. Terwijl het simpel won in Mierlo Hout (0-3) zag het de concurrenten opnieuw punten verspelen. Zo verloor Erp bij Heeswijk.

Ineens was EVVC de grote favoriet. De Vinkelse formatie had nog één overwinning nodig en als Erp dan de punten zou delen met Prinses Irene dan zou het periodekampioenschap een feit zijn. De hele week werd er naar het duel, de derby, met Heeswijk uitgekeken.  Wat zou er nu mooier zijn dan uitgerekend tegen die ploeg, die tevens een concurrent was in die 2e periode, de periode te pakken. De gedachte alleen al deed de mensen heel erg glimlachen.  De ‘harde’ kern trof zijn voorbereidingen al, het zou één groot spektakel stuk moeten worden en dat werd het ook.  Alle ingrediënten waren aanwezig voor een prachtige middag. EVVC kwam na zeven minuten al op 1-0 en na 21 minuten was de score al 2-0. In Vinkel werd men al een beetje gek.  Zes minuten na de 2-0 verkleinde Heeswijk de score tot 2-1 en was de spanning weer helemaal terug. Op een heel belangrijk moment, vlak voor rust, zorgde Nicky van der Heijden voor de 3-1. Bij Erp-Prinses Irene was het nog 0-0. Nog vijfenveertig minuten  en zou het dan echt zover zijn. Zou het feest dan kunnen los barsten?

In de kantine werd het beetje bij beetje al rumoeriger.  Het spel in de tweede helft bij zowel EVVC-Heeswijk als bij Erp-Prinses Irene was niet best maar de spanning des te groter. De zege van EVVC kwam niet in gevaar, het was nu alleen nog wachten op nieuws uit Erp. Om vijf voor half vijf kwam daar het verlossende bericht, Erp had gelijkgespeeld en EVVC mocht zich periodekampioen noemen. Het mirakel was geschied. Ongelofelijk…… ongelofelijk mooi. Het feest barstte los zowel op het veld als in de kantine. EVVC stond op zijn kop, Vinkel stond op zijn kop maar nu in positieve zin van het woord. EVVC heeft het gewoon geflikt, het wist de topploegen als Helvoirt en Erp voor te blijven maar vooral ook de eeuwige rivalen en toppers Prinses Irene en Heeswijk. EVVC heeft geschiedenis geschreven en mag aan het eind van het seizoen strijden voor promotie naar de 1e Klasse.  Een mooi toetje want laten we eerlijk zijn het seizoen kan nu al niet meer kapot!!

EVVC proficiat met de periodewinst!