Het verhaal achter “In de Wandelgangen” van Peter Bussers

Het seizoen zit er bijna op en dus ook tevens de Livescore. Heel vaak heb ik de vraag gekregen van hoe de livescore in werking ging. In dit artikel gun ik u een kijkje in de wereld die livescore heet. Hoe Livescore Zuid II is ontstaan, hoe het zich door heeft ontwikkeld, wat voor tijd er bij kwam kijken en hoe nu verder. 

In 2007-2008 heb ik een website opgezet genaamd ‘De 3e Klasse D’. Het was een website met allerlei statistieken, feitjes, nieuwsberichten, voor- en nabeschouwingen etc. Ik wilde de voetballiefhebber wat bieden en gelukkig liep de website uitstekend. In dat seizoen maakten de bezoekers gretig gebruik van de website en kwamen ze ook voor het eerst in aanraking met de livescore. Dit betrof overigens slechts enkele wedstrijden in dat seizoen. Mijn cluppie Sparta’25 werd kampioen waardoor de website ‘3e Klasse D’ al na één jaar ophield te bestaan. Door de geboorte van ons eerste kind besloot ik destijds niet verder te gaan met een nieuwe website.

Eén ding wist ik wel het was een geweldige ervaring en geweldig om te doen. Het was een topjaar en dan vooral voor Sparta’25. Week op week was het feest in de kantine. Het ene na het andere team werd kampioen. Sparta’25 1 werd kampioen, het tweede werd het net niet, ’t derde werd kampioen, ’t vierde, ’t vijfde en de dames 1. Tevens wonnen de dames ook de districtsbeker. Ik wilde dit seizoen en de website niet vergeten waardoor ik het allemaal vast heb laten leggen in een bijna 500 pagina’s tellende boek.

Ondertussen ging ik bij Sparta’25 wel door met mijn werkzaamheden maar dan op kleinere schaal.

In 2010-2011 kwam ik terug met een website gericht op ons eerste elftal. Verslagen werden verzameld maar het belangrijkste aan deze website was toch wel de definitieve invoering van de Livescore. Vanaf speelronde twee namen alle ploegen deel aan de livescore. Het werd gelukkig een regelrecht succes. Elke zondag nam ik in de kantine plaats achter één van de computers en verrichtte ik de livescore op een website die verre van professioneel was. Ik had namelijk niet de echte kennis en moest het doen met de middelen die ik had. Met frontpage werd de website gebouwd. Een webdesigner zou zich een breuk hebben gelachen, maar mij ging het niet om de uitstraling van de website maar het up-to-date zijn. Ik maakte de afspraak met mijn contactpersonen dat de thuisspelende ploeg mij op de hoogte zou houden en mij zou berichtten (sms) wanneer er een doelpunt zou vallen.

BSV LIMBURGIA/KAMERLAND EN SPORTING HEERLEN

Het hele jaar konden de bezoekers dus alle wedstrijden live volgen. Groene Ster werd in dat jaar kampioen en voor BSV Limburgia, Sporting Heerlen en FC Vinkenslag viel het doek. Mijn contactpersonen van BSV Limburgia en Sporting Heerlen, Jean Janssen en Laurens Been, kwamen vervolgens met de vraag of ik de livescore ook niet voort wilde zetten in de 2e Klasse. Daarop ben ik meteen aan het denken gegaan en heb hier vaak met mijn vrouw over gesproken. Wat te doen maar vooral hoe het te doen. Alleen een tweede klasse erbij en dan nog wel in het Limburgse vond ik persoonlijk niet interessant genoeg.

Er zou dan meer moeten komen, en de vraag was dan ook gelijk hoeveel meer. Ik ben rustig gaan nadenken en ging vooral kijken hoeveel smsjes ik zou kunnen verwerken in anderhalf uur tijd. Ik ging uit van gemiddeld vijf doelpunten per wedstrijd, dan zou ik voor mijn gevoel wel goed moeten zitten. Wederom met frontpage ging ik vervolgens een nieuwe website bouwen genaamd ‘Livescore Zuid II’ en ging ik de verenigingen benaderen. De hele zomer pleegde ik telefoontjes en stuurde ik de verenigingen mail op mail. Het had haast iets weg van stalken, haha. Maar ik wilde slagen. Vele verenigingen waren aanvankelijk heel sceptisch want hoe zou dit één persoon moeten bewerkstelligen. Ik was overtuigd maar moest deze overtuiging dus ook overbrengen op de verenigingen.

Ik had een website gebouwd waarin ik de bezoekers vijftien competities wilde laten volgen en dan vooral in het Brabantse. Van negen competities zouden de wedstrijden live te volgen zijn, dit waren elke zondag 58 wedstrijden. Bij speelronde 1 deed zoiets 75% van de verenigingen mee aan de livescore. Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik zo ontzettend zenuwachtig bij speelronde 1. Zou alles goed lopen en vooral kan ik de hoeveelheid smsjes aan? Nou de vuurdoop liep verre van succesvol, de verenigingen werkten prima mee alleen was ik zelf allerminst tevreden over de werking van de website. Verenigingen konden op de hoofdpagina alle wedstrijden live volgen maar de klassenpagina’s bleven blank.

Hoe nu verder dacht ik, want dit zou hem niet gaan worden. Ik moest de website op een andere manier gaan bouwen, maar hoe? Vervolgens ben ik met excel-sheets aan de gang gegaan welke ik omzette in webpagina’s. Ik hoor de webdesigners al lachen maar dit zou hem moeten worden. Wat ik voor ogen had lukte ook. Zowel op de hoofdpagina als de klassenpagina’s werden de standen tegelijkertijd bijgewerkt en was er ook direct een virtuele stand te zien. Ik was happy, hoe omslachtig ook, dit was het.

Het nadeel was wel dat de voorbereiding op elk weekend veel tijd kostte. Naast het wekelijks mailen van mijn contactpersonen moest ik elke week wijzigingen aanbrengen in de excel-sheets. Ook op zondag leverde het mij extra werk op maar dat nam ik op de koop toe. Wilde ik namelijk een doelpunt zichtbaar laten worden dan zou ik per doelpunt vier handelingen moeten verrichten. En dan was het ook nog hopen dat de excel-sheets niet vast zouden lopen. Het was pittig maar ook heel dankbaar werk. Om twee uur startte ik met de livescore en ’s avonds om 21.00u/22.00u was ik klaar. De livescore werd gedaan (tussen 14.00u en 16.30u ontving circa 300 sms-jes), de doelpuntenmakers werden bijgewerkt, de matrix gevuld en de verslagen verzameld. Zo ging het het hele jaar door.

Het feit was dus dat het veel tijd kostte maar dat de verenigingen ondanks de slechte start wel overtuigd waren van het concept. Alle verenigingen verleenden dan ook haar medewerking. In de loop van de jaren werden er steeds meer items toevoegen aan de site toegevoegd en probeerde ik ook allerlei nieuwsberichten omtrent de verenigingen te verzamelen en te publiceren. Dit is wat ik ook graag voor ogen zag. Fase 1 zat erop en fase twee was de site uitbreiden met nieuws. Ik wist echter wel dat ik dit niet alleen kon doen en kwam toen de voetbalwebsite In de Wandelgangen tegen op het net.

DE SAMENWERKING MET IN DE WANDELGANGEN

Ik was enorm onder de indruk van deze website en besloot contact te zoeken. Ik zag het allemaal al helemaal voor me. Zat vol met ideeën en dacht deze te kunnen realiseren door een samenwerking aan te gaan met In de Wandelgangen. Het eerste gesprek verliep geweldig en ik zag direct dat deze jongens voetbal ademde. Beiden partijen waren enthousiast maar toch kwam het niet direct tot een samenwerking.

Deze kwam later tot stand. Ik was helemaal happy en vol vertrouwen. Ons doel en stiekum ook een droom van mij was het neerzetten van de grootste voetbalwebsite in Nederland. Het was enorm hard werken om alles op tijd af te hebben, om de nieuwe website online te krijgen maar gelukkig slaagden we erin. In eerste instantie zou ik me bezig houden met de livescore en alles wat daarmee te maken zou hebben. Dus het invoeren van complete wedstrijdschema’s, spelers invoeren, afgelastingen, wedstrijdwijzigingen, oefenwedstrijden etc. Mijn grootste fout achteraf was dat ik zelf meer wilde en zodoende misschien wel te veel hooi op me vork nam. Ik wilde ook artikelen schrijven, in contact geraken met spelers, met trainers. Ik wilde me verdiepen in een vereniging, in een vrijwilliger.

Er is niets mooier om samen met die bepaalde hoofdpersoon of vereniging aan een artikel te werken. Samen proberen tot iets moois te komen. Prachtig om deel uit te maken van het voetbalwereldje. De verslaving aan de livescore en In de Wandelgangen nam dan ook per dag toe. Vierentwintig uur per dag was je met In de Wandelgangen bezig. Ik dacht nooit iets verkeerd te doen en zag eigenlijk niet dat ik mijn familie tekort deed. Of misschien zag ik het wel maar wilde ik het niet zien en werd ik opgeslokt door In de Wandelgangen en livescore. Ik was echt verslaafd.

Elke week ging je je tijd indelen, op welk moment kan ik iets voor In de Wandelgangen doen? Met wie wil ik een artikel maken, wanneer ga ik deze benaderen en wanneer kan ik dan het artikel schrijven. Je stond ’s morgens vroeger op om nog eventueel wat te doen voor IDW, tussen de middag vanuit het werk naar huis om te pauzeren en wat te eten. Nou, ik kan je zeggen dit schoot er vaak in want je was alleen maar bezig met mails checken voor evt. nieuwtje en IDW. In de avond probeerde je dan ook nog altijd wat te doen voor In de Wandelgangen. Zo ging het constant door. De vermoeidheid was er ook zeker want in de vijf jaar dat ik bezig ben geweest met livescore en later In de Wandelgangen kwam je nauwelijks tot rust . Zelfs in de zomer niet of in de winterstop. Het voetbal ging altijd door, het was er altijd. Gekscherend gezegd; het ging nog net niet zover dat ik ’s nachts in mijn slaap 1-0 zou roepen, haha

Zoals gezegd was er de vermoeidheid maar deze verdween vaak weer als je klaar was met een artikel. Als het artikel goed werd beoordeeld, als deze veel bekijks had. Dit gaf je wederom een boost om door te gaan en weer te knallen. Zo ging het dus maar door. Het schrijven van artikelen was een extra bezigheid bovenop de werkzaamheden waarvoor ik verantwoordelijk was; de livescore.

IN VIJF JAAR TIJD TUSSEN 30.000 EN 40.000 SMSJES/APP BERICHTEN

De livescore nam verreweg de meeste tijd in beslag. Los van het invoeren van wedstrijdschema’s etc was daar dus ook nog de daadwerkelijke livescore. Elk jaar zat ik te hopen dat er niet veel wedstrijden zouden worden afgelast want dit betekende ontzettend veel werk. Ten eerste was je op de dag van de afgelastingen ’s morgens in alle vroegte bezig om deze wedstrijd te vermelden op de website, daarnaast moest je de wedstrijden ook weer allemaal opnieuw invoeren en bestond er ook de mogelijkheid dat deze doordeweeks zouden worden ingehaald. Het was een hekel punt want de livescore vond niet alleen plaats op zondag maar op meerdere dagen. Bekerwedstrijden vonden vaak plaats op dinsdags, inhaalwedstrijden op donderdags en steeds vaker werden er wedstrijden gespeeld op een zaterdag. Het was heavy. Het kwam ook geregeld voor dat ik op zaterdag moest werken tot 18.30u. Het was dan altijd vlug naar huis fietsen van mijn werk want om 19.00u of 19.30u zou er een wedstrijd worden gespeeld. Mocht een wedstrijd eerder beginnen dan kon ik gelukkig altijd een beroep doen op mijn vrouw, die mij altijd heeft gesteund in mijn onderneming, of mijn broer. Livescore ging altijd door! Ook wanneer ik een feestje had want dan nam ik gewoon mijn tablet mee of ging na afloop van de wedstrijd. Gekkenwerk eigenlijk, maar ja het gaf me ook veel plezier.

De zondag stond sowieso grotendeels in het teken van de livescore. In het begin van livescore, verrichtte ik de livescore vanuit de kantine maar na uitbreiding van het aantal klassen live (van 9 klassen live naar 19, van 58 wedstrijden live naar 106 wedstrijden) besloot ik van thuis uit te werken. Ik kwam zodoende eigenlijk nergens meer, bracht op zondag de morgen met mijn gezin door en ging vanaf 14.00u aan de gang met de livescore. De smjes stroomden dan binnen en vooral tussen 16.00u en 16.30u was het gekkenwerk. Dan vielen altijd verreweg het meeste doelpunten. Het geluid van een bericht bleef maar komen, het leek net of er iemand heel snel 1000 keer achter elkaar op de bel zat te drukken. Gemiddeld ontving ik in een middag tussen de 450 en 600 berichten.

Na de wedstrijden was het weer doelpunten verwerken. Hoewel ik voetballiefhebber ben heb ik bv Studio Sport nooit gezien. De doelpunten verwerken deed ik tot ’s avonds 21.00u/22.00u afhankelijk van het aantal doelpunten. Het was een hele klus, alle doelpuntenmakers t/m de 6e Klasse te verwerken. Dit lukte mij ook vaak niet in een avond waarop ik op maandagmorgen standaard eerder opstond om de resterende doelpuntenmakers te verwerken. Zo kwam het wel eens voor als ik om 07.00u op het werk moest zijn dat ik om 05.00u opstond.

Op het moment dat ik dit nu allemaal terug lees denk ik ook van NIET NORMAAL! Ik heb in de vijf jaar tussen 30.000 en 40.000 berichten ontvangen en wellicht dat dit aan de lage kant is. Maar waar ik nu langzamerhand ook bij stil sta is dat ik mijn gezin toch wel hevig tekort heb gedaan. Dat heb ik nooit in de gaten gehad want je zat alleen maar met je hoofd achter de computer. Werken, werken werken; het voor iedereen goed willen doen. Jezelf weg cijferen en je gezin. Je had gewoon een dubbele baan (nou ja baan en hobby), eentje van 40 uur en één van tussen de 25 en 30 uur want zoveel was ik bezig met IDW. Gelukkig werd ik wel altijd gesteund door mijn familie.

CONTACTPERSONEN

Ik noem In de Wandelgangen een baan maar dat was het natuurlijk niet. Het was een hobby. Velen spraken wel van een baan ook omdat ik zoveel mensen (contactpersonen) onder me had ‘werken’. Ik heb het altijd anders gezien. Tuurlijk ik had veel contactpersonen (ruim 200), bij elke vereniging wel één en tuurlijk stuurde ik ze min of meer wel aan. Maar hiermee is alles gezegd. Ik werkte met ze! Al deze contactpersonen zijn in deze vijf jaar zo ontzettend belangrijk geweest voor mij. Ik kan zelf heel erg veel willen maar zonder de hulp van deze mensen was het mij nooit gelukt! Elk jaar heb ik dit aan het einde van het seizoen ook aangegeven bij deze mensen, hoe belangrijk ze wel niet zijn en dat we samen iets geweldigs neer hebben gezet.

Livescore was hot. Livescore was uniek want tot op de dag van vandaag bestaat deze nergens in Nederland, althans niet in deze vorm. Elke zondag trok de site vele bezoekers, radiostations maakten gretig gebruik van de livescore. Zelf weet je wel een beetje wat je hebt neergezet, hierbij zeg ik een beetje omdat je eigenlijk alleen maar met je hoofd achter de computer zit. Vele dingen ontgaan je dan ook. Maar op het moment dat je aangeeft dat je stopt merk je pas echt wat je hebt losgemaakt. Niet normaal het aantal reacties wat ik hierop heb mogen ontvangen. Stuk voor stuk prachtige reacties die het besluit om te stoppen overigens alleen maar moeilijker maakte.

HOE NU VERDER?

Even leek het er dan ook op dat ik misschien toch nog door zou gaan met de livescore maar onlangs heb ik definitief de knoop doorgehakt en besloten helemaal te stoppen en alles op te geven. Ik voel die verplichting tot mijn gezin en daarbij is het voor mij gewoon heel erg moeilijk vanaf het nulpunt te beginnen na Livescore Zuid II en In de Wandelgangen. Betekent dit dat de livescore stopt? Ik hoop het niet. Ik hoop echt dat deze blijft bestaan. Ik wil niet dat dit verdwijnt, ik wil niet dat alles voor niets is geweest. Livescore moet blijven bestaan. Het kan toch niet zo zijn dat verenigingen in de rust en na de wedstrijd elkaar moeten opbellen. Ik kan het ook niet voorstellen dat het er komend seizoen niet meer is.

Ik ga dan ook proberen de livescore in stand te houden, op welke manier, hoe, waar is allemaal onduidelijk. Ik hoop dat het gaat lukken en hopelijk kan ik hier dan ook van genieten onder het genot van pilsje bij mijn cluppie Sparta’25.

Als laatste wil ik iedereen bedanken voor alles wat ze betekent hebben voor Livescore Zuid II en In de Wandelgangen. Ik wil alle mensen bedanken die haar medewerking hebben verleend voor ofwel het meewerken aan een artikel ofwel de livescore of door het gewoon bezoeken van de site. Ik hoop dat de contacten blijven bestaan en dat we samen nog eens een pilsje kunnen pakken op een toch wel succesvolle onderneming. Het was een prachtige ervaring welke ik nooit zal vergeten

BEDANKT!!!

PETER BUSSERS