Rolan van Melis:”Spelen in het eerste is het mooiste wat er is!”
Verdediger Rolán van Melis zal met gemengde gevoelens hebben teruggekeken op het duel afgelopen zondag tegen Valkenswaard. De 31-jarige verdediger mocht namelijk na drie maanden uit de roulatie te hebben gelegen weer eens zijn opwachting maken bij het eerste elftal maar ging wel in de topper onderuit.
Rolán van Melis is één van de routiniers binnen de selectie van Patrick Methorst. De verdediger begon vrij laat met voetbal, op negenjarige leeftijd, en werd aanvankelijk als aanvaller opgesteld. Vanaf de d-jeugd zakte hij twee linies terug, wat toentertijd geen verkeerde zet was van de toenmalige coach. Rolán had zijn plek gevonden en maakte indruk, zoveel indruk zelfs dat hij reeds op 17-jarige leeftijd als B-speler zo af en toe zijn minuutjes mocht maken bij de selectieteams.
Het jaar 2007 was er vervolgens één met een lach en een traan. Met de A1, dat destijds werd getraind door Frank van Boxtel en Michiel de Ruijter en waar o.a. ook spelers zoals Elco van Schijndel en Jaccy van den Enden deel van uitmaakten, degradeerde Rolán uit de 3e Divisie. Niet heel veel later ontving hij te samen met Elco van Schijndel, Thijs van den Heuvel, Tim van den Eijnde, Nick Peters en Gijs Swinkels het nieuws dat zij zouden worden opgenomen in de A-selectie die onder leiding zou komen te staan van Arno Methorst. Jaccy van den Enden koos op dat moment ervoor om te verkassen naar ELI waar vader Rudy op dat moment trainer was.
Het eerste seizoen, het seizoen 2007-2008, was er vervolgens één om nooit te vergeten. Een absoluut hoogtepunt voor Rolán. De toen 19-jarige verdediger debuteerde officieel op 25 augustus 2007 in het uitduel (beker) tegen DVG dat met 0-2 werd gewonnen. Rolán maakte indruk en bleef vervolgens deel uitmaken van de basiself dat het seizoen prachtig afsloot. Sparta’25 pakte namelijk met groot vertoon van macht de titel in de 3e Klasse D! Hoe mooi kun je beginnen als nieuweling binnen de selectie, maar het werd nog allemaal mooier, althans voor Rolán dan. De 19-jarige speelde een uitstekend eerste seizoen wat hem op interesse kwam te staan van Hoofdklasser Deurne. Beiden gingen uiteindelijk ook de samenwerking aan.
Maar hoe mooi het eerste seizoen was bij de senioren zo teleurstellend verliep het tweede seizoen. Rolán kon geen basisplaats bemachtigen bij zijn nieuw club Deurne en brak tot overmaat van ramp vroeg in het seizoen zijn been. Een verloren seizoen dus. In de zomer van 2009 keerde Rolán vervolgens terug bij Sparta’25 waar hij direct ook weer een basisplaats wist te bemachtigen. Rolán, die in al die jaren daarna geregeld met fysieke ongemakken te maken kreeg, degradeerde tweemaal met Sparta’25. In het seizoen 2013-2014 was er de degradatie uit de 1e Klasse en drie jaar terug de degradatie uit de 2e Klasse, een degradatie die tot op de dag van vandaag nog pijn doet, dat een dieptepunt vormt voor Rolán.
Een ander dieptepunt is natuurlijk het mislopen van het kampioenschap van vorig jaar. De titel te verspelen op de allerlaatste speeldag, in de allerlaatste minuut. Ook hiervan is de pijn nog steeds voelbaar en zijn de revanchegevoelens groot, zo ook bij Rolán die vol vertrouwen aan het seizoen begon. Maar jammer genoeg ging het alweer snel verkeerd. Rolán raakte namelijk drie dagen voordat Sparta’25 1 haar eerste competitiewedstrijd thuis tegen DBS zou spelen geblesseerd, zwaar geblesseerd. Een enorme domper. Een zware revalidatieperiode volgde. Rolán:”Als je kijkt naar mijn verleden ben ik wel vaker geblesseerd geweest, en zeker ook voor langere periodes. Het is me elke keer gelukt om goed terug te komen. Dus in dat opzicht kon ik er nog wel redelijk goed mee om gaan en was ik ook nu vrij nuchter. Al moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik aan stoppen heb gedacht toen ik te horen kreeg dat ik 6 weken brace moest gaan dragen. Ik ben echter dit seizoen begonnen met de insteek om het goed af te sluiten. Na het mislopen van het kampioenschap vorig jaar was dat voor mij het belangrijkste. Met die gedachte was stoppen geen optie en moest ik weer fit raken.”
Op 4 januari werd hij fit verklaard en mocht hij dus voor het eerst weer aansluiten bij de groep. Op zondag 20 januari maakte Rolán zijn eerste speelminuten met het tweede elftal in een oefenduel tegen Blauw Geel’38/JUMBO 2. Rolán:”Dat was weer heerlijk. Wedstrijden is waar je het voor doet dus in dat opzicht was ik dus wel erg blij. Natuurlijk ook wel de vraag of je het niveau gaat halen van voor de blessure maar na de eerste paar duels was dat vertrouwen meteen terug.”
Een maand nadat hij 31 was geworden speelde Rolán het eerste competitieduel van het seizoen 2018-2019. Dat was met het tweede elftal uit tegen Someren 3 dat met 0-7 werd gewonnen. Vervolgens speelde hij met het tweede elftal nog het thuisduel tegen Rhode/Van Stiphout Bouw 2 (1-0) en het bekerduel uit tegen NWC 2 (1-1) alvorens hij afgelopen zondag, mede door toedoen van blessure van Bryan Bussers, in de basisopstelling werd opgenomen in het belangrijke thuisduel tegen Valkenswaard.
Jammer genoeg ging dat duel, zoals we allemaal wel weten, dus verloren waardoor het razend spannend blijft in de 3e Klasse D. Maar hoe kijkt Rolán nu terug op zijn eerste duel?, hoe vond hij het zelf gaan en was het een terechte nederlaag? Rolán:”Voor mij persoonlijk is spelen in het eerste het mooiste wat er is en daar heb ik het altijd voor gedaan. Toen ik wist dat ik zou starten was ik natuurlijk ontzettend blij. De uitslag is jammer genoeg geen weerspiegeling van ons spel. We speelde een goede wedstrijd en hebben genoeg kansen gecreëerd om de wedstrijd naar ons toe te trekken maar zat het niet mee. Als je dan uit de enige echte kans die zij kregen een tegen goal krijgt is dat extra zuur. Zeker ook als je achteraf te horen krijgt dat ook PSV/av had verloren. Ondanks het resultaat ben ik overigens wel tevreden over mijn eigen spel. Eigenlijk voelde alles wel vertrouwd aan en heb ik ook kunnen laten zien wat ik nog in me heb.